Dag 18, was en poetsdag

Vandaag scheen de zon, de regen is duidelijk allemaal vannacht gevallen. Prima, 's nachts regen, overdag droog, van mij mag dat wel even zo blijven. Daarom de wasmachine maar aangezet, in totaal 3 wassen weggewerkt, dus niets te klagen. Waaronder ook mijn beddengoed, wat nu weer zongedroogd op mijn bed ligt, dus dat zal heerlijk slapen vannacht.

Omdat Edward vanmorgen wat had overgeven, zijn we vanmorgen thuis gebleven. Jasmin is begonnen met het schoonmaken van de binnenkant van de auto, ik met het opruimen van het pasticbakken kastje. Je weet wel, zo'n kastje, wat helemaal vol staat met allerlei bakjes en andere plastic meuk, wat je voor een groot deel niet gebruikt. Dus een doos vol weggegooid, alles wat stuk was of waar geen deksel meer bij was. Dat ziet er weer keurig uit, en ook de auto is om door een ringetje te halen, al moeten de binnen ramen nog wel gelapt. Alle paren schoenen weer bij elkaar, alle sokken weer in paren, al het speelgoed weer binnen, er verzamelt zich een hoop in de auto. Omdat ze hier niet vaak schoenen dragen, liggen die in de auto, “voor als het eens nodig is”. Zodra ze dan weer terug zijn in de auto, trekken ze hun schoenen en sokken uit. De kids een gekookt eitje met toost als lunch, en ik een kliek, die Jasmin uit de vriezer had gehaald, maar het bakje bevatte niet dat wat zij nodig had. Dus had ik nu een soort Shepard's pie als lunch, wat niet verkeerd was. Vanmorgen kwam ook weer de vrijwilligster langs, die zich even met de kinderen bezig houdt, wat heel prettig was, konden wij mooi doorgaan.

Na de middagdut zijn we nog naar een speelplek aan het strand geweest. De enige bui van vandaag viel nu uitgerekend net daar, dus we moesten even in de auto wachten. De speeltuin zelf vonden ze niet veel aan, maar Louis ontdekte een klein paadje in de “bush”. Dat moesten we natuurlijk met z'n allen volgen, en toen kwamen we zomaar op het strand uit! Dat was nog eens een avontuur! Dat we gewoon de bosjes door liepen die daar de scheiding zijn tussen straat en strand, maakte natuurlijk voor Louis niet uit, het was kruip door sluip door en o zo spannend!

Thuis gekomen hebben we Thaise curry gegeten, en nu is Jasmin uit eten met een goede vriend, die hier in de buurt moest wezen. Natuurlijk wel eerst de bad en bed activiteiten, het opruimen van de keuken en even stofzuigen vanwege alle rijst op de grond. Maar nu rust in de tent, even m'n ochtendkrant lezen, die hier tijdelijk het avondblad is, zo meteen douchen, want dat is niets hoor, 's morgens, dan hoor je de hele tijd: moma noknok (kinder engels voor knocknock, of te wel klopklop). Daarna neem ik een koppie thee en hoop voor ik ga slapen nog een berichtje van Mart te krijgen, die onderweg is naar Oostenrijk, samen met Marja en Rinco.

Dag 17, toch nog shoppen?

Toen we vanmorgen opstonden regende het pijpenstelen en was de lucht helemaal grijs. De speelgroep in Nambour, en dus mijn mogelijkheid om even te shoppen, gaan niet door, het is een buitenspeelgroep namelijk!

Dus zijn we naar de Plaza in Maroochidore gegaan. https://www.sunshineplaza.com/ Je kunt daar overdekt parkeren en er zijn diverse indoor speelgelegenheden. Mensen lief, wat een enorm winkelgebeuren! Ik was blij dat ik daar niet alleen naar toe hoefde, ik was prompt de weg kwijt geraakt, laat staan dat ik ooit de auto nog had teruggevonden! De kinderen hebben fijn kunnen spelen, vooral de speelplaats met de boot is favoriet. (hoe zou dat nou komen, papa Evert?) Vervolgens hebben we op een schitterend terras, waar verder niemand zat, de ochtendsnack genuttigd. Wij hebben de plek trouwens ook alleen maar ontdekt, omdat Edward en Thomas de trappen er naar toe waren opgeklommen. Zoals je op de foto kunt zien, waren we heel relaxt! Zoals je ook kunt zien, was het inmiddels droog, en zelfs zonnig geworden. Wat ook leuk speelgoed was, waren de spreekbuizen die op een muur bevestigd waren. Van echt winkelen komt natuurlijk niets met 3 kinderen, Jasmin heeft nog wel snel een paar boodschappen gedaan, terwijl ik even op de jongens lette. We moesten kaas hebben en yoghurt, die waren op. Jaja, alle mee gebrachte kaas is al verdwenen!

Thuis geluncht met hartige wentelteefjes, en toen de mannen plat voor hun middagtuk. Ze zijn wat hangerig en knorrig, ze hebben last van doorkomende kiezen! Dus die slaap hebben ze echt nodig. Daar het weer nog steeds zonnig was, deed oma haar wandelsandalen aan en is nog een mooi rondje gaan maken, deels door de Wetlands, wat gezien de muggen niet echt slim is, maar ik had me ingesmeerd, en wilde daar toch graag even kijken. Op m'n gemak door de plaatselijke supermarkt gelopen, om nog wat lekkere thee te halen, en voor Nienke nog wat gember. Laten ze daar nu ook Magnum's verkopen met de smaak macadamia-kokos! Dus oma heeft zichzelf getrakteerd, en ik heb buiten op een bankje van m'n ijs genoten. Toen kwam ik er ook achter, waarom ik eigenlijk nooit meer een Magnum eet: hij is wel een beetje groot! Maar ook heel lekker! Om een beetje bij te komen toch nog even langs de Opshop, ik wil zo graag wat leuke kinderboeken mee nemen, met verhalen over echte Australische dieren. En laat ik daar nou wonderwel in slagen! Maar liefst 6 boekjes, en nog een leuke bakvorm, voor bij elkaar 6 dollar (3,75) dus dat is geen geld! Via een andere route weer terug, ik raak helemaal bekend in Bli Bli. Uiteindelijk was ik even na 15 uur terug, de kinderen waren uit bed en zaten te kleien. Jasmin en ik hebben onze creatieve talenten ook kunnen laten zien!

Het diner was Thaise noedelsoep met kip, toe verse vanille vla met appelflapjes. De combinatie noedels en flapjes was begrijpelijkerwijs goed voor een stofzuigbeurt na de maaltijd. Maar eerst altijd het bad en bedritueel: Jasmin neemt Louis mee naar beneden en start het bad, zodra Ed en Tom klaar zijn, neem ik die mee en stop ze in bad. Afdrogen, tandenpoetsen, pyjama's aan en dan bij mama en Louis op zijn bed voorlezen. Dan gaat oma naar boven en ruimt de keuken op, degene die kookt hoeft niet op te ruimen, en sop de kinderstoelen af. Als ik gekookt heb, wat niet zo vaak gebeurd, want ik wordt door Jasmin erg verwend met heerlijke maaltijden, dan moet ik alles laten staan, want dan ruimt Jasmin op.

De plannen voor morgen weet ik nog niet, we kwamen er onder het eten niet aan toe om dat rustig te bepraten. Morgen horen jullie vanzelf wel wat het is geworden!

Dag 16, de bergen in

De ochtend begon zonnig, maar de voorspelling was regenachtig helaas. Het was vanmorgen wel even aanpoten, om op tijd in de auto te zitten, zo rond 8:15 uur.

Behalve dat iedereen natuurlijk aangekleed moest worden, en mama en oma ook nog even onder de douche wilden, moesten er ook lunch pakketten worden klaargemaakt. Voor Louis om mee naar Kindy's te nemen, en voor ons voor onderweg, in ieder geval iets voor de jongens om te eten. Natuurlijk wordt er ook gedronken, maar waterbekers/flessen zijn een standaard artikel, dat altijd mee gaat als we onderweg zijn, of het nu met de auto is of wandelend.

Maar het is gelukt, om 8:17 reden we de heuvel af! Louis was zelfs het eerste kind op school vandaag! Nog even met elkaar gespeeld, dat is daar gebruikelijk, en daarna de auto in. Nog wel even een schone broek voor Edward, want je gaat natuurlijk niet met een vieze broek in je stoeltje zitten! Helaas begon het op dat moment al te spatten.

We hebben een hele mooie tocht gemaakt, Bli Bli, Nambour, Montville, Maleny, Witta, Landsborough, Bli Bli was de route en bij de foto's zie je een plattegrond van het eerste stuk, die Martin voor me heeft gemaakt. In Witta moesten we een welkomstpakket afgeven bij een nieuwe tweeling moeder. Helaas reden we bijna de hele tijd in de (regen)wolken, dus van foto's maken kwam niets. Af en toe heb ik wel een glimp van het uitzicht opgevangen, maar voor foto's was de weersconditie echt te slecht. Aangekomen bij ons adres in Witta, werden we gastvrij ontvangen door de kersverse moeder met tweeling. Gelukkig had ze ook al een dochter van 3, dus het huis was kidsproof ingericht, wat prettig is als je met 2 ondernemende 2-jarige jongetjes op visite komt. Het was zo genoeglijk, dat we nogal laat weggingen. Het idee, om in de ijssalon in Maleny een heerlijk ijsje of kop koffie te nuttigen, moesten we daarom laten varen. http://www.aussietowns.com.au/town/maleny-qldWe hebben afgesproken dat we daar wel een keer heen gaan, als Ed en Tom ook op school zitten, zodat we daar op ons gemak eens rond kunnen kijken!

De jongens kregen rijdende voort hun lunch geserveerd, wat ze heel leuk vonden. Oma deelde uit, dus het was iedere keer: more please moma. De terugweg via Landsborough was ook mooi, het is een dorpje waar nog heel veel huizen in oude Queenslander stijl staan, http://www.aussietowns.com.au/town/landsborough-qld .

Thuis konden de mannen regelrecht hun bed in, ze hadden onderweg meer dan voldoende gegeten en gedronken. Jasmin en ik hebben snel geluncht, want ze moest weer op tijd bij de fysio zijn in Nambour, daarna alvast stemmen, want dat kan hier al van te voren als je weet dat je er op de officiële dag niet bent, en dan Louis oppikken.

Het diner vanavond was gebraden kip, we hebben er letterlijk en figuurlijk onze vingers bij af kunnen likken!

Morgen naar de speelgroep in Nambour, en ik ga dan even shoppen aldaar. Want ik moet nog wat specifieke Australische etenswaren mee nemen natuurlijk!

Dag 15 Een goeie work-out voor de maandag!

Vanmorgen ging Louis naar Kindy's en mama daarna door naar de sportschool. Dus oma had het rijk alleen met de tweeling. Daar de zon scheen, maar de verwachting wel regen was, is oma maar gelijk aan de wandel gegaan. Nienke had namelijk gevraagd of ik iets voor haar wilde kopen hier, dus op naar het winkelcentrum, wat hier inderdaad het begrip Down Town wel eer aan doet. Je moet eerst flink naar beneden, dan weer omhoog en weer naar beneden om er te komen. Dus het zweet stond me al aardig op de rug. Na de boodschap waagde ik me ook met de tweelingwagen in de supermarkt, en dat ging voortreffelijk.

Toen weer terug, via een andere route, zodat we langs de playground zouden komen, want er moet natuurlijk wel even gespeeld kunnen worden. Dat hebben ze dan ook gedaan, het zijn wel een stel apen hoor, met dat geklim, oma vond het maar eng. Daarna kon oma de berg weer op. Thuis gearriveerd moest ik echt even bijkomen, het zweet droop van me af. Enfin, ik had m'n training wel gehad. Een tweelingwagen, die zal toch ook gauw minimaal 15 kg wegen, geen idee eigenlijk, met daarin 2 x 14 kg van Ed en Tom, dat is zowel berg op als berg af een hele sjouw!

We waren net op tijd binnen, want al snel barstte de bui los. Jasmin was inmiddels ook weer terug, we hebben nog even een wedstrijd gedaan wie het meeste zweet was kwijtgeraakt, en toen geluncht, mannen in bed, en oma achter de naaimachine, en Jasmin in de keuken. Jasmin heeft eerst nog de nodige telefoontjes gepleegd, ons transport naar de luchthaven is nu ook rond.

Ik heb een verlengstuk voor de draagzak gemaakt, nu eerst even uitproberen of dat wat is, dan kan ik voor de andere zak er ook een maken.

Daarna de jongens uit bed, en Jasmin ging Louis ophalen.

Vanavond hadden we pasta met een heerlijke saus, met o.a. peultjes, wijn en kip er in.

Morgen gaan we er op uit, eerst Louis naar Kindy's brengen, en dan wat meer het achterland in, dat heet hier Hinterland. Jasmin is ook nog niet in die buurt geweest, we moeten iets bij iemand langs brengen, dus een mooie reden om die kant eens op te gaan.

De schortjes zijn af!

Vanmorgen de gewone tijd wakker, zo rond half 7. Alles was nog stil beneden, dus even gekeken of Martin nog wakker was. Dat was het geval, maar hij ging juist naar bed. Dus welterusten en goede morgen en dan lekker op de e-reader tot ik Jasmin naar boven hoorde komen. Op zondag eet men hier pannenkoeken, vorige week had ik Hollandse gemaakt, nu heb ik American pancakes gemaakt, met verse aardbeien erop. Louis sliep trouwens nog steeds, die had een erge onrustige nacht gehad, hij was vreselijk aan het hoesten. Die heeft uiteindelijk om 9 uur ontbijt op bed gekregen.

Omdat ik vanmiddag oppas, ben ik vanmorgen een uurtje gaan wandelen. Vanwege de muggen een lange broek en t-shirt met lange mouwen aan, en een route die zo min mogelijk bos bevatte. Maar dat hield weer in, dat ik in de zon liep, want het is vandaag weer een prachtige dag geweest. Maar goed, na een uurtje in de zon en heuvel op, heuvel af, hield ik het voor gezien. Wel dit keer de camera mee, dus wat mooie bloemenplaatjes geschoten. Thuis gekomen waren de jongens aan hun lunch bezig, en stond Jasmin al min of meer klaar om te vertrekken. Die moest om 12 uur bij de bake-sale zijn. Dus oma heeft de boys in bed gelegd, dat gaf geen problemen. Jasmin had nog wel 2 wassen aan de lijn kunnen hangen, wassen moet bij mooi weer, net als in Krommenie. Aansluitend zou ze naar een muziekfestival gaan en zo rond 17 uur weer thuis zijn. Ik zou voor het eten zorgen.

Maar eerst ben ik achter de naaimachine gekropen, en heb de 2 schortjes af gemaakt. Daarna alvast wat voorbereidend werk voor de verlengstukken van de draagzakken, en toen aan het koken. Soep en een vers brood. Dat brood vond ik een beetje zonde, we hadden gisteren immers heerlijk brood gehaald op de markt, dus dat brood bakken heb ik geschrapt. In de Thermomix heb ik een tomaten-linzensoep gemaakt, en die was, zo bleek vanavond, heel goed gelukt.

Rond 3 uur de mannen uit bed, nadat ik eerst de was had binnen gehaald en opgevouwen. Uiteraard moesten de schortjes worden gepast, en die mochten gelijk niet meer uit! Het is zowaar gelukt, om een foto te maken van het 3-tal in schort!

Al voor 5 uur was Jasmin weer terug, en die heeft toost gemaakt van het brood, met daarop gesmolten kaas. Als toetje waren er voor de kinderen overgebleven muffins van de bake-sale, daar waren trouwens goede zaken gedaan, begreep ik van Jasmin, bijna alles verkocht!

De keuken hebben we samen opgeruimd, want we hadden ook samen gekookt.

Morgen gaat Louis naar Kindy's en Jasmin gaat gelijk door naar de sportschool. Kijken wat het weer doet, ik kan of 's morgens met de jongens gaan wandelen, wat echt een goede work-out is hoor! Of ik ga 's middags als ze slapen. We wachten het af.

Dag 13, Yandina Market

Allemaal zo waar laat op. We lagen natuurlijk allemaal in een pasta coma, zoveel hadden we gegeten! Maar het beloofde een stralende dag te worden, dus snel aan het ontbijt, Jasmin de cupcakes opspuiten, en dan aankleden voor de markt. Men draagt hier weinig, vaak alleen een luier, maar als we weggaan, wordt het spul toch voorzien van een t-shirt en een korte broek. Louis wilde ook zijn kaplaarzen aan, wel ja joh, ga je gang. Hij bleek een vooruitziende blik te hebben, want het marktterrein was nog aardig nat en drassig van de vele regen die er de afgelopen tijd is gevallen. Hij mocht nu door de plassen lopen, alleen niet spatten, dat was wel weer jammer. Het is een hele leuke markt, je zou daar gerust uren kunnen doorbrengen. Ik heb lekkere handgemaakte zeepjes gekocht, die liggen nu heerlijk te geuren tussen mijn kleding, want ik houd ze maar goed apart van de honing en de gember!

Echte Hollandse aardbeien gescoord, kennelijk is er hier een boer die Hollands zaad heeft kunnen krijgen, want dat verschil is erg groot met de Australische aardbeien. (persoonlijk vind ik Hollandse lekkerder, maar dat zeg ik natuurlijk niet hardop.) Mandarijnen, aubergine, en nog veel meer, en mijn favoriete brood. De wagen zat aardig vol. Kijk even op facebook: Yandina Country Markets.

Weer thuis moest Jasmin nog een lading cupcakes versieren, de jongens allemaal een broodje aardbeien, more please moma, vragen ze dan, ( je moet wel weten dat ze het zeggen hoor, want ze praten nog redelijk krom) en dat klinkt zo schattig dat je uiteraard nog meer aardbeien voor ze pakt.

Oma heeft ze in bed gelegd, en ze gingen braaf slapen. Mama met alle taartjes en koek naar de kapper, om onderweg het lekkers af te geven, en oma met Louis aan het naaien. Was wel even gedoe, de eerste machine kreeg ik niet aan de gang, de 2e gelukkig wel, al maakt het ding een lawaai of je met een grasmaaier bezig bent. Maar ik ben al aardig op streek. Eerst wat verstelwerk, zowel voor Jasmin als voor mezelf. De schortjes voor Ed en Tom vorderen gestaag, uiteraard de verkeerde letter op het verkeerde schort in de verkeerde kleur, maar ja, het moet ook niet al te gladjes verlopen. Gelukkig zat er een tornmesje tussen de naaispullen!

Om drie uur vonden Louis en ik het welletjes, we hebben alles netjes opgeruimd en zijn de jongens wakker gaan maken. De tweede was van vandaag was ook droog, dus er viel genoeg op te vouwen. Tegen 5 uur kwam mama weer thuis met een fraai gekapt en gekleurd hoofd. Oma had 's middags al het pizzadeeg gemaakt in de thermomix, dus Jasmin kon gelijk gaan koken. Ik heb het pizzadeeg uitgerold, dus ook een bijdrage geleverd. De pizza verdween net zo snel als de pasta van gisteren, dus hopelijk slaapt iedereen morgen weer lekker door!

Inmiddels is de rust hier weer gekeerd, alles aan kant, Jasmin even weg om wat te drinken met een vriendin en ik met de benen omhoog en de laptop op schoot op de bank. Zo nog een lekker bakkie thee maken, maar eerst even de dag van vandaag aan jullie doorgeven. We spreken elkaar morgen weer!

Dag 12, aan de wandel

Vanmorgen was Jasmin weer om 6 uur naar de gym, dus oma houdt dan de wacht. Dat is niet zo moeilijk, want ze slapen meestal tot tegen zevenen. Ik werd om 6:15 wakker, en ben toen eerst de was buiten gaan hangen, want het zou een mooie dag worden. Zou, want dat werd het niet, maar ach, zoals ze hier dan zeggen, dan heeft de was een extra spoelbeurt gehad.

Toen Jasmin weer thuis kwam, had ik net iedereen uit bed, schone luier om en was bezig ontbijt te maken. Dus we konden uiteindelijk gezellig met elkaar ontbijten. Jasmin ging daarna bakken, want zondag is er een zogenaamde bake sale, waarvan de opbrengst ten goede komt van de meerlingen organisatie, waar Jasmin ook lid van is. Er wordt dan zelfgebakken taart en koek verkocht.

Wat zullen we verder gaan doen, het miezerde af en toe een beetje. Naar de speelgroep hier op 't dorp? Of thuisblijven? Ik wilde wel graag aan de wandel, o.a om bij de drogist te kijken voor vitamine B1, om het advies van mijn lieve zus op te kunnen volgen. Want echt, ik heb duidelijk geen antistoffen tegen die Ozzie muggen hoor, waar een echte Ozzie 20 min even jeuk heeft, heb ik een bult van 10 cm doorsnee en 3 dagen jeuk.

Jasmin bleef thuis, en ik ging met mijn rugzak op pad, gelijk een goeie work-out hier, vanwege heuvel op en af. De drogist had gelukkig, wel in dosering 100, dus ik breek de pilletjes gewoon door. Volgens de mw. van de winkel kon het geen kwaad, je plaste het teveel wel uit. Maar ik hou me liever vast aan mijn zus, die heeft er verstand van.

En laat het nou net gaan regenen toen ik langs de Op-Shop kwam! https://sunshinehospice.org.au/shops/ Dus ik moest echt even schuilen! En laat ik nou ook nog een leuke broek en een leuk jurkje scoren! En nog een stuk stof, want er moet nog iets verbouwd worden aan de tweelingdraagzak. Thuis heb ik natuurlijk plenty stofjes op voorraad, maar hier niet. Helaas was ik m'n fototoestel vergeten, vogende x beter.

Weer terug bij het thuishonk, bleek de vrijwilligster er te zijn. Dit is een dame van zekere leeftijd, die gezinnen met meerlingen ondersteuning geeft in de vorm van bezighouden van de kids als mama even wat wil doen voor zichzelf. Dus Jasmin was lekker opgeschoten met het bakken.

Na de lunch mocht oma de kinderen in bed leggen, want Jasmin was om 12 uur vertrokken naar de tandarts. Nog voor ze weer terug was, kwam de visite al aan, Jasmin's oma en haar vriend. Zowel de jarigen als Louis werden weer erg verwend. Toen het bezoek weg was, leek het weer wat op te knappen, en zijn we toch nog even naar buiten geweest, naar Alexandra Headlands, link om de plaats te bepalen,https://www.alexsurfclub.com.au/ waar een leuke speelplek is en het daar vlakbij gelegen skatepark.

Via Erbacher's terug, want we hadden nog wat nodig voor onze avondmaaltijd, een heerlijke pasta met saus. We hebben allemaal heerlijk gegeten, zeg eigenlijk maar gevreten, want allemaal 2 borden vol! Als toetje was er voor de kinderen nog het laatste stukje verjaardagstaart, en oma moet nu eigenlijk even uitbuiken!

Morgen bij mooi weer naar de Yandina markt, en anders wordt het gewoon een ochtend thuis. 's Middags gaat Jasmin naar de kapper, die wil natuurlijk met een mooi hoofd in Nederland aankomen, en 's avonds gaat ze met een vriendin een wijntje drinken. (of een biertje, dat weet ik niet zeker)

Jarig!

De ochtend begon op tijd voor mama en oma, als je jarig bent krijg je hier pannenkoeken met kaarsjes, omdat de verjaardagstaart soms pas later op de dag wordt aangesneden. De ballonnen die ik gisteren had opgehangen waren helaas alweer naar beneden gekomen, vanwege net geschilderde plafonds doen we dat namelijk met kleefgom. Samen met Jasmin op een andere manier weer opgehangen, en terwijl ik dit tik, hangen ze nog!

Na het ontbijt de pakjes uitpakken. Ook van de andere oma was er per post een pakket, dus er viel genoeg uit te pakken! Toen iedereen in de feestkleding gehesen, inclusief onszelf, en daarna de taart afmaken en hapjes klaarzetten. Even voor 10-en kwam de eerste visite aan. Al gauw gevolgd door de overige genodigden. In totaal 6 kinderen, inclusief hun moeders, en ook een vader, dus het was volle bak. Vanwege de muggen zijn we toch maar in huis gebleven . (Je wilt net weten hoe ik er weer uitzie, ik heb duidelijk geen antistoffen tegen Ozzie muggen!)

Iedereen heeft heerlijk gesmuld van de lekkere hapjes en uiteraard de taart! Als verjaardagcadeau's had Jasmin verder geld gevraagd, om een mooi speeltoestel voor in de tuin te kopen. Dat was een goed idee, de jongens hadden 's morgens al meer dan genoeg pakjes gekregen.

Toen al het bezoek weg was, hebben we maar niet meer geluncht, er was genoeg gesnoept. De tweeling even naar bed, en wij hebben de kamer aan kant gemaakt, gelijk maar gezogen en gedweild, en ik heb ondertussen alle kinderboeken uitgezocht en opgeruimd. En 2 wassen opgehangen, want we liepen behoorlijk achter vanwege het natte weer.

Helaas gingen de mannen niet slapen, maar goed, ze hadden wel even “gerust”, dus we besloten om lekker een uurtje naar het strand te gaan, en misschien zelfs even te zwemmen. Badpakken aan en gaan!

Wel het water in geweest, maar het was mij toch wat te fris, maar het was wel lekker voor de lek gestoken benen!

Nog even in de naast gelegen speeltuin gespeeld, maar ook daar veel muggen, arme Edward hadden ze ook even te grazen. Dus naar huis, het was ook wel tijd, de kinderen waren moe en prikkelbaar. Als diner kregen ze vega-saucijzenbroodjes, een mandarijn en een stuk verjaardagstaart. In bad en naar bed, en nog geen 10 minuten later sliepen ze. Louis ligt nog lekker met Jasmin op de bank boekjes te lezen.

De was is opgevouwen, de keuken opgeruimd, de vloer aangeveegd, saucijzenbroodjes zijn nogal kruimelig zoals jullie zullen begrijpen. Alles is weer klaar voor een nieuwe dag. Nu nog even nadenken wat wij als diner gaan nuttigen, wat mij betreft is een stuk taart (bananencake met room en glazuur) wel voldoende! Morgen doen we weer gezond!